Het liefst naai ik uit de losse pols.
Lekker knippen, naaien en klaar.
Niet te precies, niet te ingewikkeld.
Desnoods teken ik zelf een soort patroontje.
Dat lukt meestal vrij aardig en past bijna altijd.
Maar deze keer gebruikte ik netjes een patroon uit Knippie.
En ging er van alles mis. ;-)
Verkeerde maat uitgeraderd, capuchon binnenstebuiten...
Uiteindelijk, na een hoop gemopper en gevloek,
rolde er toch een hoodie voor het kleine mannetje onder de naaimachine vandaan!
Een paar maatjes te groot, dat wel. Maar ach...
